We blijven nog even bij advent. Ook dit jaar kocht ik weer een aftelkaars bij S-østrene Grene. En na heel veel uitproberen, was dit eenvoudige tafereel het best. Het zal waarschijnlijk meestal op het tv-kastje staan, maar ik vond het op de eettafel ook erg mooi. Misschien dat ik nog een takje groen toevoeg als ik dat zie bij de bloemist.
Foto's maken is op dit moment een crime, met dat donkere weer en het gele licht door alle bomen met verkleurd blad. Maar dat is wel hoe het is in deze tijd van het jaar. En het geeft eigenlijk ook wel de sfeer weer van de donkere dagen voor kerst, haha.
Woensdagmorgen 13 november zat ik te werken in de woonkamer en hoorde de brievenbus klepperen. Op een, volgens mij, aparte tijd. Te vroeg voor de postbode en de bezorging van de streekkrant. Toen ik even later in de gang kwam, stak er een envelop in de bus. Snel geopend, en wat ik zag, ontroerde mij. Een adventskalender van Daphne, van het mooie blog HAAK! by Daphne. Hier ga ik echt van genieten in december. Wat is de blogwereld (én Instagram) toch mooi en fijn!!
Op het blog van My scandinavian home kom je de mooiste huizen tegen. Zoals deze vorige week. En ik kan het niet laten om het hier ook te laten zien. Het is een appartement in Aarhus, daterend uit 1899. En heel licht, het mooiste wat je kunt hebben in huis. Vergeet ook niet om een kijkje te nemen op het instagramaccount van bewoonster Helle, https://www.instagram.com/anordicmoment/. En dan nu de foto's.
Deze zin las ik ooit op de blog van Ingrid - ingthings. Ik moest er direct aan denken toen ik deze speldenkussens van Laila Rosengren zag op instagram. Ik wist meteen dat ik er ook één wilde maken, bedankt voor de inspiratie. In een kast op mijn werkkamer staan nog wat spullen van dochter en daartussen vond ik een ijsbeer. Met allerlei restjes garen haakte ik bolletjes en bloemen, en deze samen vormen een speldenkussen. Ik vind het echt een super idee.
Al heel lang, sinds 2016 of zo, heb ik het patroon van muis Pien van Stip en haak klaar liggen om te haken. En nu is het er dan van gekomen. Gehaakt met Royal garen van z-eeman en haaknaald 3,5 mm is ze 65 cm groot van oor tot voet. En ik vind haar leuk, heel leuk. Kijk maar even mee of jullie haar ook leuk vinden.
Bevat link naar eigen webwinkel. Deze zijn zo leuk om te maken, de gehaakte koekjes. Het kiezen van de kleurtjes, en van de koekjes. Het peperkoekhart en de pretzel vind je op het www, het mergpijpje en het jamkoekje zijn eigen patronen, die bedacht ik onder het haken van de anderen. En dan nog een leuk opbergzakje erbij, daarbij kwam het letters naaien op de naaimachine goed van pas.
Hebben jullie dat ook wel eens? Dat je ergens naar kijkt of mee bezig bent, en dat je dan iets te binnen schiet, waarvan je niet precies weet waar het bij hoort. Ik had dat toen dit vest af was. Nou ja, voor de 2e keer. Het vest breide ik in 2015, heb het sinsdien regelmatig met veel plezier gedragen. Maar eigenlijk is het te zwaar, en draag ik het te weinig. Dus vorige week de schaar erin gezet en van de mouwen en onderkant een stuk afgehaald. Boorden eraan gebreid en klaar is-ie weer. Maar nu de titel van deze blog. Jullie kunnen je het vest vast niet herinneren, want ik heb het vest hier niet laten zien. Ik was er stellig van overtuigd van wel, maar kan het niet vinden. Dus bij deze ook een foto van het vest zoals het er eerst uit zag, een hap-snap foto in slecht licht in oktober 2015. En nu nog even waar de titel van is, het is van een radioprogramma van Veronica.
.... om ook het kaboutermannetje te maken uit het boekje Herfst & boshaaksels. Samen zijn ze echt leuk. Ik laat het bij deze twee in deze maat, maar ik ga de hele set nog wel een keer in het klein maken, denk ik. Op een kast in mijn werkkamer wordt het al een gezellige boel met alle gehaakte poppen en dieren.
Een kussen breien met breinaalden 3 mm neemt wat tijd. Gelukkig hoefde ik niet zo'n groot kussen (30 x 50 cm). Elke dag (bijna dan hè) breide ik 10 ribbels, en na 5 weken was het klaar. Samen met een linnen kussen en een gehaakt kussen van tweed garen is het een mooie combinatie op de bank. Van de grote klos garen is nog 4/5 deel over, daar ga ik vast nog een keer mee aan de slag.
Deze mooie foto's van een tuin met buitenkeuken wil ik jullie niet onthouden. Gemaakt in één van mijn lievelingsmaterialen: beton. Grind en snoeren met gloeilampen ben ik ook dol op, dit geeft samen zo'n mooie sfeer. Hier vond ik de foto's, er zijn er namelijk nog meer!
