Bij het voorbereiden van onze 'sinterkerstennieuw' op vrijdag 17 november scheen het zonnetje voor het eerst die week. Dat maakt alles toch net een beetje mooier (ondanks de tranen in mijn ogen om weer een familieding zonder jongste zoon). Overmorgen meer over het waarom van onze vroege viering.
Ja dat is zo, van dat zonnetje... maar een verdriet zo groot als het jouwe, dat is niet eens voorstelbaar
BeantwoordenVerwijderenVerdriet slaat je genadeloos om de oren! Sterkte lieve Jeanette X
BeantwoordenVerwijderenOnder de indruk van je prachtige foto's
BeantwoordenVerwijderenen geraakt door je verdriet. Veel sterkte en liefs Jeanette.
XxX
Dikke knuffel. Ben er stil van.
BeantwoordenVerwijderenOh Jeanette, wat is dit toch een groot verdriet. Dat gemis wat zo'n pijn doet. Moedig van je om er over te schrijven.
BeantwoordenVerwijderenNee wat erg! Heel veel sterkte Jeanette!X
BeantwoordenVerwijderenJa dat zonnetje hebben we soms hard nodig om sommige momenten wat te verzachten...sterkte! xxx
BeantwoordenVerwijderen