donderdag 28 december 2017
Uit de oude doos
Mijn zus heeft zo'n apparaat gekocht waarmee je negatieven kunt digitaliseren. Voor algeheel familie-gebruik zei ze erbij. Nu heb ik hem in gebruik. Het is een veel tijdrovender klus dan ik had gedacht (of gehoopt misschien). Maar ik heb toch al wat kunnen doen over de kerstdagen. Het sorteren had ik ooit al eens gedaan, maar er zaten een soort papieren strookjes aan een heleboel negatieven en die moeten er af, dus dat is/was best een klusje. Af en toe ga ik eens wat laten zien. Vandaag 2 foto's uit augustus 1997. We waren met mijn ouders en broers en zussen een weekend naar Hurwenen. Zaterdags gingen we naar het Autotron in Rosmalen. Op de 1e foto zie je de (oudste) zoon van mijn broer en onze 3 jongens, dochter was nog niet geboren (ik was zwanger van haar toen). Op de 2e man en middelste en jongste zoon.
Wat leuk dat je dat apparaat mag gebruiken. Er komen vast en zeker schatten tevoorschijn
BeantwoordenVerwijderenWat een fijne herinneringen die je zo weer opnieuw mag beleven!
BeantwoordenVerwijderenDat zal een lach en een traan geven! Wij hebben ook zo'n apparaat dat wacht op tijdsinvestering ;-) De papieren strookjes aan de negatieven zijn van de nabestellingen. Een goed teken, laten we maar zeggen. Man en ik verbazen ons de laatste tijd regelmatig over de gedateerdheid van foto's, maar dat zegt iets over onze leeftijd. Mooie foto's Jeanette, mooie herinneringen.
BeantwoordenVerwijderenKlopt helemaal Ageeth, die lach en tranen....
BeantwoordenVerwijderenJa, de kinderen komen af en toe ook niet meer bij, de kleding en inrichting, overal moeten ze om lachen. Zou het de leeftijd zijn? Van hen of van ons?
Ik vind het vooral mooi dat we best veel foto's hebben gemaakt altijd, nu valt op dat het soms iets meer had mogen zijn, maar over het algemeen is het goed. En het mooiste vind ik de foto's van de kinderverjaardagen, 's morgens allemaal in pyama verzameld rondom de kadootjes.... O waar is de tijd gebleven denk je dan. Zo lang terug en het voelt als vorige week.
Zo leuk, die herinneringen... Goed dat je de oude foto's een 2de leven geeft en niet verloren laat gaan. Mijn oude foto's heb ik onlangs ook nog eens gerangschikt en netjes en veilig weggestoken. Allemaal schatten uit het verleden hé.
BeantwoordenVerwijderenOh, wat leuk. Ik ben al een tijdje van plan om ook wat oude foto's van ons gezin te laten zien. misschien doe ik het wel eens, ik heb er zoveel. Wat een schat aan herinneringen, hè. Ik wordt er soms weemoedig van, waar is de tijd gebleven.
BeantwoordenVerwijderenJa dat heb ik ook. Oh leuk dat jij ook wat gaat laten zien.
VerwijderenWat een lieve foto's laat jij zien uit ongeveer dezelfde tijd als onze kinderen. Fijn om jullie jongste zoon zo weer even dichtbij te hebben en het digitaal te kunnen bewaren.
BeantwoordenVerwijderenOnze oudste dochter heeft haar foto's meegenomen toen ze op zichzelf ging wonen. Nu is zij zelf moeder geworden en ik zie in onze kleindochter onze dochter terug als baby. Maar ik heb bijna geen foto's meer van haar dus steeds wil ik kijken maar ...ach nee...die heb ik niet meer! Dus nu...nu weet ik wat ik wil!!! Want hoe fijn en dierbaar is het om je foto's ook altijd zelf te hebben!
Ik lees nu deze post en nu valt het kwartje over de oude dozen :-).
BeantwoordenVerwijderenMooie plaatjes vol fijne herinneringen.
BeantwoordenVerwijderen