Naailes

Eigenlijk vind ik dat een te mooie naam voor wat ik doe. Ik leer een zusje (16 jaar) van een vriendin van dochter (snappen jullie het nog?) de beginselen van het (kleding) naaien. En het is zo leuk: ze is een natuurtalent. En wat ook leuk is, ik leer zelf ook nog steeds. Als ze iets wil maken, dat ik heel lang geleden eens heb gedaan, of nog nooit, dan ga ik dat eerst zelf doen. Zo maakte ik daarom etuis van dubbele stof met een rits, waarbij nergens de naden zichtbaar zijn. Meestal naaide ik de voering er met de hand in, niet altijd even stevig, en ook niet altijd even mooi. De eerste gebruikte ik als kadootje, mooi potlood, wat buttons en een kadokaart van een favoriete winkel erbij en je hebt een leuk kadopakket. Hier is geen foto van helaas, maar de dochter van een vriendin was er blij mee. De tweede gebruik ik om een klein haakwerkje in mee te nemen onderweg, ideaal. De derde die ik maakte, maakte ik flink groot, 42 x 26 x 8 cm, zodat ik daar een dekenproject in mee kan nemen.

Op de volgende foto zien jullie het begin van het etui waar N mee bezig was. De rits zit er zo strak in, prachtig.