Op het blog van Marthy kwam ik bij de reacties het woord muurgedicht tegen. Lang zat ik te denken hoe ik de teksten zou noemen, de teksten die ik zo vaak op de foto zet. Maar er is dus al een woord voor, gelukkig maar. Hier een mooie van Ida Gerhardt in Hattem. Deze zag ik vorige week, toen ik daar een stadswandeling maakte met een vriendin. Ik ken haar van mijn 'zaterdagbaantje' in de supermarkt in het dorp van onze jeugd, en dat is al 42 jaar. En sinds bijna 2 jaar woont zij in Heerde, een stuk dichterbij dan Emmen, en spreken we regelmatig af in Hattem, tussen onze woonplaatsen in.
Wat grappig dat Jan Voerman in het gedicht voorkomt. De schilder waar ik op mijn schilderblog over schreef: https://dedraadaquarellen.blogspot.com/2014/06/jan-voerman-1857-1941.html
BeantwoordenVerwijderenHeb even gegoogeld, mooie stad is Hattem.
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk om zo met je vriendin op pad te kunnen gaan. We waren vandaag in de buurt. Als ik al dit moois had gezien, was ik er zeker even heen gegaan. Volgende keer dan maar. Want het ziet er gezellig en mooi uit.
BeantwoordenVerwijderenLeuk om elkaar dan in Hattem te ontmoeten.
BeantwoordenVerwijderenLeuke foto van jullie samen in de weerspiegeling van het raam :-)
BeantwoordenVerwijderenHattem is zo mooi! (En zo fijn dichtbij ;-))
BeantwoordenVerwijderenMuurgedichten kunnen je zo mooi verrassen, vind ik. Op een verrassende plek of juist de inhoud die verrassend is. Mooie foto van de wolken passend bij het gedicht erboven.
Je hebt prachtige foto's in Hattem gemaakt. Die waarin jullie in het raam weerspiegelen is ook zo'n verrassing. Leuk!