Vandaag wordt Halloween gevierd. Zelf heb ik er niks mee, maar ik kwam een leuk heksje tegen die ik toch wel wilde maken. En dus maar een paar mini pompoentjes (2 x 2,5 cm) erbij gehaakt. En zo heb ik iets leuks voor op de seizoenstafel. Ooit was ik verkleed als heks op de lagere school, ik was toen 6 jaar. De foto's opgezocht voor jullie ingescand. Zo handig.
Iemand had mooie beenwarmers gezien, maar de prijs was aan de hoge kant. En vroeg mij toen om een paar voor haar te maken. Dat wilde ik wel doen. Ze moesten grijs worden, zei ze met een glimlach. Heel fijn, zei ik, dat is een lievelingskleur. Om een idee te krijgen, of het wat zou worden, bedacht ik om een mal te maken. Dit kwam in mij op, door het denken aan de sokkenmallen van hout die je op dit moment veel ziet. Zo handig om te kunnen passen. De mallen maakte ik van een doos van H-ellofresh. Ook een vorm van recycling zou ik zeggen.
Een tijdje terug maakte ik groentemuffins. Een deel deed ik per twee in de vriezer, zodat ik af en toe eens een andere lunch heb, dan de gewone boterhammen met kaas. Hier vind je het recept.
Op I-nstagram zag ik een mouwloos vest voorbijkomen. En direct had ik zin om het te breien. Gelukkig had ik nog garen liggen. En hij is leuk geworden, al zeg ik het zelf. En ook nog lekker warm. Hij is supersimpel te maken. Ik breide het vest met P-hildar garen (Phil looping) op breinaalden 6 mm. Als je het vest hebt gebreid, vouw je het armsgat naar buiten om en haakt het met halve vasten vast.
Op de blog van Alet zag ik een perentaart voorbijkomen. Omdat ik van een recept een deel bladerdeeg over had, maakte ik de taart afgelopen zaterdag. En het was heerlijk. Ik maakte het als toetje, met een bolletje ijs. Onze kinderen aten hier namelijk die dag. En bij iedereen viel het in de smaak.
Tijdens het wandelen kom ik vaak langs een boerderij aan de Wetering. Daar staan sinds een paar weken 2 dozen aan de straat. En daar zitten vaak appels in. Op een morgen was er een dame in een scootmobiel, die er een aantal in haar mandje deed. Ik sprak haar aan, dat ik het zo'n leuk initiatief van de bewoners vond. Dat was zij helemaal met mij eens. Ze vertelde dat ze een paar keer per week appels haalde, en dan met de demente bewoners van het verzorgingshuis appeltaart en appelmoes gaat maken. Dat gaf veel herkenning zei ze. Zelf woont ze daar ook, maar dan op een afdeling voor mensen met minder kwaaltjes (haar woorden). Het ontroerde mij erg, en dat heb ik ook tegen haar gezegd. Ze gaat binnenkort een kaart bij de boerderij in de bus doen om te bedanken vertelde ze ook nog. Dit soort ontmoetingen, daar word ik zo blij van. De kartonnen dozen zijn ondertussen opgewaardeerd naar een grote emmer. En ik nam afgelopen maandag ook 2 dikke appels mee. Om appelmoes, met een lepeltje honing en flink kaneel, van te maken voor bij de bietenstamppot. Beide gerechten maakte ik in de hooimadam, zo leuk om die steeds te gebruiken. De foto van het bord eten, is een beetje bijzonder uitgevallen, want het eten was zo warm, dat je de damp ziet.
Afgelopen weekend deden middelste zoon en man een paar klusjes bij de boot van middelste zoon. Daar moest nog een nieuw gereedschapssetje voor gekocht worden. Toen man ermee thuiskwam, bedacht ik dat dat een mooi sinterklaaskado was. Want zoon is op 5 december weer aan het varen. Dus samen met een chocoladeletter ingepakt en een sticker met de tekst Sinterklaas is vroeg dit jaar.... Hahaha was de reactie van zoon vertelde man later. Hij zal wel gedacht hebben, mijn moeder ook altijd met haar sinterklaas. Op zondagmorgen waren ze ook bezig, en mijn dagelijkse wandeling ging daar even langs. Het was prachtig weer, en ik maakte nog een paar foto's onderweg naar huis. Man en zoon hebben de hele middag gevaren trouwens, en deden een rondje Zwartsluis. Om 6 uur kwamen ze beiden heel tevreden hier thuis en zoon bleef eten. Zulke dagen zijn cadeautjes vinden wij.
Tijdens de dagelijkse wandeling, die ik dichtbij huis maak, zie ik altijd heel veel. Niet altijd maak ik foto's, maar vaak ook wel. Nu liep ik over het terrein van de kinderboerderij terug en zag een stukje dat ik niet eerder zag.
Afgelopen woensdag was ik even bij Søstrene grene en kon de leuke, kleine accessoires niet weerstaan. Ze zijn bedoeld voor de 'julenisse', de kerstkabouter die bij de Denen op zolder woont tijdens de kerstperiode. Maar mij leken ze handig voor de seizoenstafel. Als eerste bedacht ik appels plukken ermee.
Telkens als ik tijdens het wandelen zwanen met hun koppen onder water zie, vraag ik mij af of ze een onderonsje hebben? Afgelopen maandag eindelijk maar eens foto's gemaakt.
De Zwolsche Roei- en Zeilvereeniging bestaat 135 jaar. Dat werd gevierd met een vlootschouw op zondag 2 oktober. Bij stralend weer roeiden en zeilden een heel aantal leden met alle beschikbare boten de stad binnen. In 1 van die boten zat middelste zoon. Hij roeit al vanaf dat hij 9 jaar is. En in de tijd dat hij thuis is, tussen het varen door, is hij jeugdcoach en geeft ze les.
