Het vijfde gedicht staat weer aan de Milligerplas, maar aan de andere kant. Dichtbij de huizen die daar nu gebouwd worden. Wonen in het duin heet dat stuk. En ik zag de enorme bergen zand die aangevoerd worden om dit te realiseren. Het is wederom een mooie tekst, knap hoe mensen een gevoel zo goed kunnen verwoorden.
Leuk hoe je ons door deze poëzie meeneemt door jouw wijk. Kom je nu zelf ook op plekken waar je anders weinig of niet komt?
BeantwoordenVerwijderenGisteren namen wij een andere afslag tijdens ons ommetje. Ineens liep ik in een straat - in ons eigen dorp - waar ik nog nooit geweest was. En dat terwijl ik hier inmiddels 15 jaar woon (gemakkelijk te onthouden aan de leeftijd van onze zoon ;-))
Nee eigenlijk niet Ilse. Ik loop overal :-)
VerwijderenWat een leegte nog maar de huizen bevallen me wel.
BeantwoordenVerwijderen