De kas van Kaat

Op 26 maart ging ik lunchen met vriendin/buurvrouw bij De kas van Kaat, een mooie locatie aan de rand van Zwolle. Ze kunnen hun visie zelf veel beter onder woorden brengen, daarom hier de link naar de site: http://www.dekasvankaat.nl/.
De porties waren royaal bemeten, en het laatste deel nam ik mee naar huis, te zien op een foto. Dat boden zizelf aan, een leuk gebaar.

Tentoonstelling Vrijheid

In museum De Fundatie is van 19 januari t/m 12 mei 2019 de tentoonstelling VRIJHEID - de 50 nederlandse kernkunstwerken vanaf 1968, te zien. Vorige week was ik er heen met een vriendin. Na een paar kunstwerken zeiden we tegen elkaar dat we bij vrijheid aan iets anders dachten, dan wat we te zien kregen. Voor ons was de enige vrijheid, de vrijheid dat de kunstenaars konden/mochten maken wat ze wilden.
Veel moois vond ik er niet tussen zitten, 2 maar. 
Een bewegend beeld van Guido van de Werve, Nummer acht, everything is going to be allright - video loop 10'10'', over een ijsbreker - en een schilderij van Kees de Goede, Roundabout A - waarom bestaan de dragers uit rechte spielatten, met linnen er overheen gespannen? Vanuit deze vragen maakte hij kunstwerken met ruwe takken waar het doek overheen geplooid werd. De schilderijen komen zo los van de muur -.

Deze laatste is vooral grappig vonden wij, en vooral door het feit dat 1 van de dochters van vriendin van varkens houdt én lerares is.

P.S. Ik hoorde later van een andere vriendin, die een rondleiding kreeg bij de tentoonstelling, dat de vrijheid hier gezocht moest worden in het feit dat kunstenaars hier vrij zijn om te maken wat ze willen.

Wat fijn dat jullie er zijn

Zo verwelkomd worden op een feestje, dat wil toch iedereen. Vriendin I verwelkomde ons zo op haar 60e verjaardag. Ze had al haar verschillende vriendinnen-clubjes uitgenodigd, want het leek haar leuk dat iedereen elkaar eens zou zien. Het was een ontzettend gezellige middag. Na koffie/thee met taart, kwam een buurman een leuk verhaal doen over weidevogels, ze woont naast een natuurgebied namelijk. Daarna kon je mee het natuurgebied in, of bloemschikken. Als knutsel-vriendinnen gingen wij een bloementaart maken natuurlijk. Daarna heerlijk eten met elkaar, allemaal zelfgekookt en gebakken door I. Ik kan hier natuurlijk geen foto's met mensen laten zien, maar wel een paar van de mooie aankleding van het feest, ons kado en een paar bloementaarten. Die van mij zien jullie een andere keer.

Opbergrek

Op mijn verjaardag kreeg ik van de kinderen een kadobon van Søstrene Grene en een opbergrek voor op de werkkamer. Eindelijk een handige plek voor inpakpapier. Direct ook maar allerlei plakbandjes erbij gehangen, en enveloppen en correspondentiekaarten. (het rek komt van H-ema)

Ideeën

Pas kreeg ik van deense les vriendin M een stapeltje woonbladen, Wonen landelijke stijl. Ze zei erbij, ik denk dat het niet helemaal jou stijl is, maar dan geef je ze maar verder door. En dat deed ik, maar niet nadat ik wat foto's had gemaakt van mooie pagina's, want inspiratie is overal. Vandaag laat ik er wat zien, en binnenkort de rest.

Belofte

Knoppen aan bomen en planten, ik hou er bijna nog meer van, dan van de bloemen. 
De belofte die er in zit, dat het ALTIJD weer lente wordt!!!! 
Zelfs na zo'n maandag als in Utrecht, zelfs na Christchurch, Parijs, Londen, enz, zelfs na het overlijden van een dierbare, zelfs na een herfstige, lange winter, noem het maar.

Dinsdag fietste ik met een paar tassen met spullen naar de kringloopwinkel, en zag al deze bomen onderweg. En direct schoot het woord -belofte- door mijn hoofd. Op de terugweg overal foto's gemaakt voor dit bericht. Want belofte en lente - ze horen bij elkaar wat mij betreft.

Zeilen

Wonderbaarlijk is dat toch, hoe je oog ineens op iets kan vallen. Toen ik zondagmorgen, 10.50 uur, in de keuken uit het raam keek, zag ik allemaal 'zeilen'. De zon scheen op de pijlers van de parkeergarage aan de andere kant van de vijver. Je zag ze half, en daardoor leken het net zeilbootjes. Nooit eerder gezien, en we wonen hier al bijna 14 jaar.
De 2e foto is zoals je het vanuit de keuken ziet, de 1e foto is een (uitvergroot) deel van die foto (hij is genomen door het keukenraam, vandaar de regendruppels).

Broche

In deze blogpost van Alet ging het over broches. Toen zei ik in een reactie dat ik die van mij ook eens op zou zoeken. Dus .... hier zijn ze. Ik dacht eigenlijk dat ik er meer had, maar ik vond er maar 2. Vooral de metalen (ca. 5 cm doorsnee) is heel veel gedragen, maar de laatste keer was denk ik wel 25 jaar geleden, misschien wel langer. En ik kreeg er eentje op mijn verjaardag, met de suggestie om het als woondecoratie te gebruiken. Het is porselein, een scherf?, waarop is getekend. Echt mooi! Dus het verdiepte lijstje wat ik nog had liggen, kwam van pas. Dank je wel Alet voor het idee!

P.S. De kroontjes zijn op de bus gegaan. Marthy en Willy, jullie zien ze volgende week verschijnen.

Trots

Een paar weken terug stond er een artikel in onze dagelijkse krant over handwerken. Dat jongeren niet meer zouden weten wat naald en draad is. Persoonlijk denk ik dat dat wel meevalt. Hier in huis weten ze het in ieder geval wel. De jongens kunnen zelf een knoop aannaaien, en hebben een naaisetje meegekregen toen ze op zichzelf gingen wonen. Dochter maakt regelmatig zelf kleding. En dit jurkje heeft ze helemaal met de hand genaaid. Ook maakte ze zelf het patroon. En dan kan ik niet anders dan trots zijn!

Het heeft lang geduurd

Soms kom ik op pinterest iets tegen wat ik heel mooi vind, en graag een keer wil doen/maken. Dat was ook het geval met borduren op een foto. Het kwam er steeds maar niet van. Totdat ik de uitnodiging (via WhatsApp) kreeg voor de verjaardag van een vriendin. De foto geprint, en wat kleine steekjes geborduurd, en van een strookje stof een schortje gemaakt. Zij had in het schortje de tekst gezet, en op deze manier is die mooi weggewerkt. En op de tekstballon bovenaan heb ik een sticker geplakt. Zo is het een persoonlijke verjaardagskaart geworden.