*Vandaag is het Allerzielen, en gedenken we de doden. Een gewoonte vanuit de kerk, maar doordat -kro/ncrv- er ieder jaar een televisieprogramma omheen maakt, is het inmiddels ook bij niet-kerkelijk Nederland een beetje bekend.*
Dit schreef Nynke de Jong vorig jaar op 2 november in De stentor, onze dagelijkse krant. Ik vond het een mooi stuk (de tekst is nog veel langer), daarom heb ik het bewaard en kan ik nu bovenstaande regels voor jullie overtypen. Over dat tv-programma kon ik vorig jaar niets vinden. Nu weer gezocht, en gevonden. Het heet Voor wie steek jij een kaarsje op? en is vanavond te zien op npo2 om 19.20 uur.
Wij branden vandaag een kaarsje voor jongste zoon.
Maar niet alleen vandaag, eigenlijk elke dag wel.
En we denken ook aan mijn vader en de ouders van man, een oudbuurvrouw/vriendin die helaas veel te jong is gestorven, een goede vriend, en aan nog zoveel meer mensen die we moeten missen.
Voor wie branden jullie een kaarsje, of vind je dat geen fijne gewoonte of gedachte?
Ik denk wel bijna iedere dag aan mijn ouders. Soms heel kort, soms ook wat langer. Nooit gepland. Ik wens jou weer sterkte, Jeanette en mooie gedachten
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Bertie.
VerwijderenJa dat gaat zo he, het kan je zo 'overvallen'. Dat heb ik met de gedachte aan mijn vader.
Onze zoon is er nooit niet....als je snapt wat ik bedoel.
Mooie gedachte...
BeantwoordenVerwijderengroetjes Sofie
Met rooms-katholieke gewoontes hadden ‘wij’ protestanten niet veel op.
BeantwoordenVerwijderenHoe mooi is het dat we in onze wereld nu het beste van elkaar willen overnemen.
Door jouw blogbericht en foto op Instagram denk ik nog eens extra een de mensen die we definitief moeten missen.
Sterkte Jeanette X
Dank je lieve Ageeth.
VerwijderenJe hebt gelijk, het is mooi om dingen van elkaar te leren.
Dat kaarsje dat eigenlijk dagelijks brandt voor je zoon, dat vind ik nog het mooiste.
BeantwoordenVerwijderenVandaag denk ik niet speciaal méér aan mijn overleden moeder dan op een andere doorsnee dag.
Maar toch is het wel een mooi idee, om voor allen die we moeten missen even een kaarsje te branden.
Dank je Sigrid.
VerwijderenDierbaren, zoals kinderen en ouders die er niet meer zijn, daar denken we gewoon veel aan. Elke dag, niet alleen op dit soort dagen.
Ja, ik brand weleens een kaarsje. Soms in een kerk, soms thuis bij het oude Maria beeld van mijn moeder. Nu weer voor een zus die ernstig ziek is. Het troost me op een bepaalde manier.
BeantwoordenVerwijderenIk denk aan je Marthy, met een zus die ernstig ziek is.
VerwijderenZonder de tekst gelezen te hebben onder "Allerzielen", moest ik gelijk aan jouw zoon denken.
BeantwoordenVerwijderenJe zoon is er "nooit niet" schreef je in een reactie. Wens je sterkte!
Ik steek vaak kaarsjes aan met de gedachten aan mijn ouders, maar speciaal ook vandaag.
Maar ik doe het bijv. ook wel voor onze overleden honden, ook al zijn het geen mensen zitten ze nog diep in ons hart.
Dank voor je mooie reactie.
VerwijderenZodra we een kerk bezoeken, meestal tijdens vakantie's of een weekendje weg, steken de kinderen altijd een kaarsje aan voor hun opa (de vader van m'n man). Het is fijn om samen, op zo'n moment, stil te staan en in gedachten 'bij' hem te zijn.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het een mooie gedachte en gewoonte. Veel liefs Jeanette!
Mooi Alet, om zo de gedachte aan opa bij jullie te houden.
VerwijderenWij steken geregeld een kaarsje voor iets of iemand aan. Met Allerzielen in de kerk en op het kerkhof. Maar op andere dagen ook thuis. Een mooie gedachte, mooie symboliek. Het sterkt toch altijd een beetje ...
BeantwoordenVerwijderenHet televisieprogramma kende ik niet. Bedankt voor 't delen!
Ik vind het ook een mooi gebaar.
VerwijderenEn ik kende het programma ook niet, en ook dit jaar heb ik het weer niet gezien.