In de etalage van een winkeltje in Hattem zag ik rond de kerst een slinger hangen. Gemaakt van gehaakte strookjes. Dat zag er zo leuk uit dat ik die slinger ook wilde maken. Ik koos uit de kast een bol merinowol die ik in de zomervakantie van 2023 had gekocht in een wolwinkel in Haderslev (DK). Er konden 20 strookjes uit de bol worden gehaakt. De slinger is voor het raam van mijn werkkamer. Maar aan de haak naast de poster achter de eettafel staat ook leuk.
Vandaag een paar foto's van de tuin van het huis aan de Rietgras. Het huis had een woonkeuken aan de voorkant van het huis, met openslaande deuren naar de voortuin, daar hadden we een picknicktafel staan, en hebben er vaak gegeten. Er kwam geen verkeer door de straat, alleen fietsers en wandelaars. Dat was heel fijn. De woonkamer lag op het noorden, en was (vond ik) veel te donker. Boven waren 3 slaapkamers en een computerruimte, en op zolder een grote slaapkamer en een wasruimte. Vanuit de bouw was er op de 1e verdieping een toilet dat niet in de badkamer zat. Dat idee hebben we overgenomen in het huis waar we nu wonen. Ook de bouw van dit huis ga ik nog wel eens laten zien. Van het huis en de inrichting heb ik heel weinig foto's. Daarom de tuin, daar heb ik wel foto's van. We zijn op 23 december 2000 verhuisd, en in de kerstvakantie lag er sneeuw. De kinderen bouwden een iglo in de kale tuin. Daarna kon het tuinwerk beginnen, er kwam een pad naar de schuur, een gazon, een zandbak, een schommel. En nog even een toevoeging n.a.v. een reactie op Rietgras deel 1. Man is geboren in Nieuw-Amsterdam in Drente, en ik ben geboren in Zwolle. Mijn ouders zijn voor het werk van mijn vader verhuisd naar Drente. Voor ons werk woonden wij in Beverwijk, Heemstede en Hoofddorp, maar wilden graag 'terug'. Dat werd Zwolle omdat dat een goede verbinding had met de overplaatsing van man naar Amersfoort. En dit alles wilden we graag voordat de oudste op de middelbare school zou beginnen. Dat is gelukt, hij zat in groep 7, en had dus nog 1,5 jaar lagere school te gaan.
In de krant van donderdag 2 januari las ik een berichtje over het zuivelmuseum in Wapenveld. Ik had er nog nooit van gehoord. Maar het leek mij leuk om heen te gaan. En het was echt de moeite waard. Ze hebben heel veel spullen verzameld over melk, boter enz. En heel veel was herkenbaar. Zoals de glazen flessen van de melk van de melkboer. En die met de wijdere hals van de vla en karnemelk. De verpakking van poedermelk voor baby's. De flessenlikker, de standaard die erbij staat ken ik dan weer niet. Gedurende 3 dagen hadden ze drie dames uitgenodigd die kwamen spinnen. Enthousiaste dames die graag vertelden over hun ambacht (jammer genoeg is de foto van de gesponnen wol bewogen). Leuk zaterdagmiddaguitje.
