Opruimen

Afgelopen week was ik een morgen in het huis van middelste zoon, omdat de monteur voor controle/onderhoud van de cv-ketel langs zou komen. En zoon was op veiligheidscursus. Ik zat in een I-kea gids (2019) te bladeren die daar lag. En zag de volgende tekst:

De minimalisme mythe
Raak je gestrest van je spullen? Je bent niet de enige. Uit ons Life at Home Report blijkt dat 'teveel spullen hebben' thuis de grootste veroorzaker is van stress. Teveel wegdoen kan echter weer meer onrust opleveren dan ontspanning. We voelen ons verplicht om met minder spullen te leven, maar onze bezittingen staan ook weer voor herinneringen en dromen. (Betekent de verkoop van die gitaar dat je toegeeft dat je nooit een muzikant zal worden?)

Spullen met emotionele waarde, hoe onpraktisch ook, geven ons een geluksgevoel. In plaats van dingen lukraak weg te doen. helpt het om prioriteiten te stellen en opbergoplossingen in te zetten. Professor Russell Belk, expert op het gebied van de betekenis van bezit, vindt dit ook gezonder gedrag. We kunnen proberen een tijdje zonder bepaalde spullen te leven en ze pas echt wegdoen als we er klaar voor zijn - over een jaar of twee. Of in het geval van die gitaar, nooit!

Deze tekst had ik niet eerder gezien, maar ik vond het een eye-opener. Ik heb heel veel opgeruimd de laatste jaren, en dacht dat er nog wel meer weg kon. Maar als ik nu door het huis loop, en wat weg wil doen, dan lukt me dat niet. En waarschijnlijk voel ik het onbewust zoals hierboven beschreven. En dat geeft rust. Wat er namelijk nu nog voornamelijk in de kasten staat, buiten wat we gebruiken, zijn spullen uit de jaren dat de kinderen klein waren. Hun L-ego, boeken, auto's, P-laymobil, poppen. En ik wordt er blij van, dus het mag blijven. Ik ben wel heel benieuwd, hoe jullie hiermee omgaan. Ik zou het leuk vinden, als je dat in een reactie laat weten.

Nadat ik deze tekst schreef, maakte ik even een paar foto's van spullen die hier 'nog zijn' van de kinderen. Op de bovenste zie je een letterbak die dochter wit verfde toen ze een jaar of 12 was, samen met een winterwerkje van de basisschool. Veel van haar spullen staan hier nog, want een studentenkamer is daar niet groot genoeg voor. Daarna zie je een klok die man maakte voor dochter toen ze 9 (?) was. En op de laatste foto zie je een la met spelletjes en puzzels, één van meerdere zoals jullie wel snappen, het gaat om het idee.